akşam bebek görmeye gittik.o yüzden geç geldik.geç uyuduk biraz.
sabah uyanamadık...
okulda kahvaltı saatini kaçırmıştık.
yedik yumurtamızı çıktık yola...
babamız kapıda bıraktı bizi,el salladık,bu sefer babasına "annemde okula gelecek dimi baba "dedi.
beraber girdik okulumuzun bahçesine..kaydık...hopladık..
sonra öğretmenimiz gördü bizi,
başladık ikna turlarına..."içerde top havuzu var,arkadaşların var"var da var,
ama bizimkinin hiç niyeti yoktu.
öğretmen vedalaşmamızı fısıldadı bana,vedalaştık,öptüm,kapıya doğru gittim,
veeeeeeeeeee
o beni benden alan sözler,iki damla yaşla çıktı ağzından
"anne gitme ütfen"
"gitme anne"
bende başladım ağlamaya çaktırmadan,"öğlen almaya gelicem anneciğim"dedim tekrar vedalaştık.çıktım geldim okula.
sonra aklım onda,kafam soru işaretleriyle dolu,aradım tecrübeli arkadaşları.
hepsi normal,zamanla alışır dedi.
öğlen almaya gittim,gülüyordu,beni görünce kucağıma atladı.
öğretmenimiz,ağladı ama konuştuk dedi.
alışacak zamanla üzülmeyin dedi.
hadi bakalım...
okul yolları zormuş,uzunmuş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder