Cumartesi, Eylül 8

ankaradayız...

cuma günü göndermedim okula.
haşlama patates,yoğurt çorbası ve bildiğim tüm yöntemleri denedim tekrar tekrar.
sonuç kusmuyor ama hala ishal gibi.(günde 2 sefer ama cırcır kıvamında)
ateş yoktu.öğlen kalkınca keyifliydi.
bizde ankaraya gidelim dedik.
dedemi,annenami,dayımı ziyaret etmeyi uzun zamandır istiyordum.sanki dua bekliyorlar,hatırlanmak istiyorlar gibi rüyalarıma giriyorlardı.
doruk keyifli olunca hadi dedik geldik ankaraya.
gece geldik,hemen yattık.hiç problem yoktu.
sabah 7 gibi karın ağrısı ve ishal sıkıntısıyla başladık.
anane  yöntemleri denedik.
ve keyifli olmasına güvenerek çıktık yola.
ilk durak beypazarı-adaören köyü dedemin evi ve mezarını ziyaret ettik.
sonrasında şansımıza amcamlar ufak çapta bir lokanta açmışlar beypazarına.oraya gittik.açılış tamda bugünmüş.
doruk paşam çok keyifliydi.ancak saat 4 gibi saat başı tuvaletteydik.az az ama ishal hali devam etti.
yinede arabasında gezdi.arabasının sepetinde lazımlıkla.
geceyide keyifle sonlandırdık.
bu yüzden hiç ilaç müdahalesi yapmıyorum.
doğrumu bilmiyorum.bol su ve ayran,yoğurt türevleriyle hastalığı atlatmaya çalışıyoruz.
bakalım hali ve keyfi müsade ederse yarında kırıkkaleye gidicez.

küçük bir not kendime;dedem 3 yıl önce öldü.ben 1 aylık hamileydim.o günden sonra birtürlü denk getiremedimve mezarını ziyaret edemedim..ama bugün dua edince çok hafifledim.ne biliyim.hayattaykende,bu dünyadan göçtüğündede hatırlamak ve ziyaret etmek gerek sanırım.ne biliyim saçmalıyorum belki ama ben ,bugünden çok keyif aldım...

herkese mutlu haftasonuları...

2 yorum:

Dilek dedi ki...

geçmiş olsun, siz Kırıkkaleden Ankara'dan dönünce buluşalım o zaman:)
sevgiler,

Dilek

keyf_i sibel dedi ki...

sevgili dilek;teşekkürler.hastayız hala. sevgiler..