Pazar, Aralık 11

içim buz gibi...

kaybettik annenemi...
onun deyimiyle tamda
cuma sabahları ezan vakti ne hayırlıdır
derdi ve gitti...
çok keşkem var..
içim buz gibi,annenem dahada soğuktu ama öptüm onu...
anneme omuz olamadım
çünkü benim omuzlarım,ciğerim, yüreğim, heryerim delik deşik
ananem değil anamı kaybettim,yattım yanına yalvardım
yok olmadı
olmayacak


Perşembe, Aralık 8

anneler ve kızları

sıkıcı bir hava ve gri bulutlar.tüm güzellikleri arkalarına saklamışlar sanki.
herşey gri, herşey yalnız bu aralar, ard arda gelen haberler daraltıyor ruhumu iyiden iyiye.
çok güzel yazardım eskiden.resimlerde yapardım rengarenk.yarışmalarada katılmıştım.sümerbankın yarışmasında ilk kez hediye almıştım.yıllarca sakladım.taşınmalar sırasında kayboldu gitti.sonrasında 2-3 sefer ilk 5teydi resimlerim.sonra bıraktım.sınav telaşlarına boşverdim yapabildiğim güzel şeyleri.çokta sıkmazdı babam,ama annem hep örneklemeler yapardı.daha doğrusu kıyaslamalar "onun kızı mf seçmiş,tıp istiyormuş,denemlerden şu kadar almış."hep pelinin, özgenin yaptıkları vardı kulaklarımda.belkide ondan bıraktım beni mutlu ettiğini bildiğim ve tabikide yapabildiğim herşeyi...sanki engelmiş gibi benim sınav hazırlığıma...o dönem 2 aşamalıydı sınavlar.ilk aşamada iyi kötü atlatıyordukta,2. aşamada herkesin sureti değişiyordu.ergenlik sivilceleri tüm yüzünü kaplamıştı arkadaşımın.benimse sivilceler sırtımda çıkardıda ben sırtüstü yatamazdım.belkide ordan alışkanlık yatamam pek sırtımın üstüne...sonuçlar açıklandığında arkadaşımın istediği hiç bir yer olmuyordu.o yüzden tercih bile yapmamıştı.bense eskişehir, konyada istediklerimi tutturuyordumda, anacığım izin vermiyordu dışarlarda okumama...kendisi Ecevit zamanında, silahların gölgesinde zar zor okumuş.o  yüzdende ankarada okuyacaksın dedi.çok kızdım çok ağladım ama olmadı direnemedim.ankarada okudum ,dizinin dibinde.sonrasında tayin bekledik.ha diyince olmuyor ya herşey güzel ülkemde.bir de KPSS vardı geçilmesi gereken .ilk mezun olduğum sene girdim.ama kadro açılmadı,boşu boşuna gitti paramız, emeğimiz dedik arkadaşlarla.herkes dağıldı gitti memleketine.45 puan alan ingilizce öğretmeni atanmıştıda biz 60la 70 le kaldık ortada.ben ertesi yıl tekrar denedim.bu sefer kadroları açıkladılar bizde vardık.çok çalıştım.bu sefer 76 almıştım, kadroda açmışlardı bakalım nereye tayinim çıkacaktı.heryer olabiliri işaretledim belkide zamanında beni hayallerimden eden anneme karşı bilinçaltı bir inatla.belkide ekmeğin aslanın midesine indiği gerçeğe dayanarak.1 ay geçti yazlıktayız haberlerde sonuçlar açıklandı dedi.ama internet yoktu bizde.birkaç komşu kapısı çaldık.nihayet bulduk.babamla ben evin sahibinin arkadasında ilk kez bilgisayar görmüş gibi korku ve ürkek bekledik sayfanın açılması.

ESKİŞEHİR İL EMRİNE ATANDINIZ!!!

babam yüreğini tuttu kayıp gitmesin diye.birazda sendeledi.ben tuttum sarıldım.çok sarıldım.sonrada ağladım,ağladık.etraftaki yabancılara aldırmadı babam ağladı.kızının öğretmen olması bu kadar ağlatmamıştı belkide.maalesef ülke şartları sen öğretmen ol,ama atanınca öğretmen sayılmak...neyse ekmeğimi elime aldığıma ağladı babam,biliyorum.birde 22 yıl gözünün önünden ayırmadığı kızı bilmediği bir yere gidecekti.eskişehir yakındı belki ama çok uzaktı anam için ,babam için...annem okumam için izin vermedi belki ama şimdi de tutamazdı ya beni...yine de ankara gelmem için aklıma neler neler soktu.ben yine kıyamadım başladım yüksek lisansa.bitirdim ama gönlüm eskişehirin içinde yeşil gözlü sevgilimdeydi.bu sefer çok direndim ve burda kaldım.yinede engel olmadı mesafeler,anne-kız çekişmelerini çok yaşadık,yaşıyoruzda.ama asla kıyamam onun ağlamasına, hastalığına,ne kadar kızsamda hep yaparım dediğini.artık pek tartışmıyoruz,hatta iki iyi dost olma yolundayız.ben Onu daha ii anlıyorum O da bana daha çok sarılıyor, sarmalıyor.çokça dertleşiyoruz.annanem hasta, keyifsiz, solgun.ve annem de bende perişanız.bu gün annem;

ben bugünler geldiğinde dayanağım, elim,kolum, yüreğim,beni ısıtan  ol diye gitmeni istemedim hep...
dedi...

Pazartesi, Aralık 5

bugün

5 ARALIK;

PAZARTESİ; en keyifli pazartesi:))

AŞURE GÜNÜ;en lezzetli:))

DÜNYA KADIN HAKLARI GÜNÜ;en değerlisi:))
       ( bana göre her kadının ruhu annedir ve çok değerlidir.)