Cuma, Mart 25

üzüntü.((

merhaba dostlar; uzun süre oldu yazmayalı...
hala bazen kırmızı yazı geliyor ekrana sinir oluyorum...

zor günler geldi geçti...
yakınlardan bir nefes daha durdu , bitti...
eşimin annanesi vefat etti...
pek fazla görüşemezdik.hastaydı,
bakıma ihtiyacı vardı,
o yüzden her ay bir çocuğunda kalırdı, öyle olunca şehir şehir gezmek zorunda kalırdı,
bakıma ihtiyacı vardı ,ama dinçti, dirençliydi,
parkinson hastasıydı...
başka hiçbir sıkıntısı yoktu...vs vs..
açıklamanın anlamı yok,
çünkü artık o yok...

ben çok etkilendim.bütün çocukları yanındaydı son ana kadar.sadece almanyadaki kızı yetişemedi , fenalaştıdığında çağırdılar ama o geldiğinde son bir olsun duyamadı sesini...
feryatları hala kulağımda "ben anneme geldim, sevmeye, koklamaya geldim"
herkes perişan oldu...
ben doruk'a hamileyken önce dedemi kaybettim.canım  dedemi...
yetişemedim gömülmesine bile...

sonra dayımı, en çok sevdiğim beni ençok seven dayımı kaybettim..
o zamna 8 aylık  hamileydim eşim götürmedi bile ankaraya dayanamazsın dedi.çok istedim ama zaten yolculuk yasaktı.
gidemedim
göremedim son kez ikisinide
çok zor oldu dayanması
uzakta, gurbette olmaya lanet ettim
ama benim seçimimdi,kaderimdi ailemde uzak yerler
ama bunları bu kadar zor olacağını düşünememişim
zor gerçekten zor
özlüyorum onları
özlüyorum hayatta olan yakınlarımı
en çokta annemi, babamı çok ama çok özlüyorum...

Pazartesi, Mart 14

daha şimdiden....

bu blog olayı canımın sıkıntısını artırıyor..
yazasım var blog açılmıyor..
sadece bakmak isteğim var blog açık...
bir türlü tutturamadık...

karlar yağdı ama tatil olacak kadar değil...
sonrası buz kesti heryer...
ankara tatil oldu annanemiz geldi koşa koşa...
gurbetlik koyuyor içime, hüzünlendiriyor beni böyle zamanlarda...
2 günde doruk ananesine, ananneside doruğa aşık oldular tekrardan..
ayrılık vakti ben yoktum yanlarında ama çok zor bir veda olmuş her ikisi içinde...
benim içinde zor oldu...2 günde bile her istediğimi yaptı anacığım sağolsun...

ah ah...

bu arada indirimlerden bişeyler alıyorum..
yalnız bedenler hep artıyor..
en son 38 aldım tıkış tepiş oldum ama neyse...
çok kilo aldım bu süt olayı bittiğinden beri , hemde çok...
acil önlem almalı, ama nasıl..

indirim demişken,en indirimlisinden  bir converse buldum paşama(boynerde 22,5lira)...
23 numara , siyah bir  converse..
bir hevesti benimkisi, giymezse hediye verilcek yeri hazırdı çünkü..
mothercare"den 50 lira verdiğim ayakkabıyı sürekli çıkarmaya çalışan, lcw den ev ayakkabısı diye aldığımı ayağına bile sokmayan doruk paşanın, bu converselerinde hakkını vermeyeceğine emindim çünkü...

ama beni her daim şaşırtan paşa yaptı yine yapacağını..
zamane bebeği işte ne olacak?

her sabah kalkılır, üst değiştirilir, bez değiştirilir...anne bezi atmaya gider ve geldiğinde doruk koltukta elinde converselerinin giydirilmesini sabırsızlıkla bekler:)))
hayatı boyunca marka takıntısı olmayan, pazar gezmeye bayılan anne düşünmektedir:,

bu çocuk kime çekmiştir? diye

CEVAP: dayısıııııııııııı

Cuma, Mart 11

hediye var...

bir var bir yok...
yazmayı bırak bakmak bile içimden gelmiyor.
öyle geziyorum yorum bile yazmadan..
keyifsizim..
ama bu hediyeler keyiflendirdi beni...
bence buraya tık tık

Salı, Mart 1

bende yaptım

her ihtimale karşı yeni adresim:
http://keyfisibel.wordpress.com

neden bilmiyorum...

içim daralıyor okuldan geldiğimden beri...
sıkışmışta kalbim, çıkacak yol arıyor...
ağlamak istiyorum ama bağıra çağıra...
duvardan duvara savrularak..
nedenini soruyorum kendime...
yok bi neden
ama
gözyaşım kirpiğimden aktı akacak..
burnum başladı sızlamaya...bunalıyorum
hem de nasıl
....
şuan ilk damla düştü bile...
sezsizce..
doruk var yanımda zaten sessiz olmalı..
inşallah bu sıkıntı boşunadır, nedensizdir....