ama maalesef pazar günü yaşadığımız vukuat unutturdu herşeyi.
evet cumartesi temizlik vardı.ama abla gelmedi.bende niyet ettim şu evim temizlencek diye öğlen başladım kapı, pencere giriştim.yüzde 90 bitti.gayet isteksiz katılımlarıyla eşimde bende bittik diyebilirim.
akşam yemek iptal oldu. malum çocuklu evin mazareti çoktur ama herzaman geçerlidir.
pazar veli toplantısı gayet güzeldi.
sonrasında gezmeye çıktık. hafif gezinti.market alışverişi ve son olarak ekolojik pazar alışverişi...
tam arabadan indik, doruk paşa neşeli ve hızlı olarak yürümeye başlamasıyla düşmesi bir oldu. tabi etraf küçüklü büyüklü taşlarla dolu olunca,yara aldık hayliyle.
nasıl ağladı, nasıl şişti kafası anlatamam. elimizde marketten aldığımız soğuk şeyler vardı,yok koydurtmadı.zaten uykusuda geliyordu pazardan iki şey alıp doğru eve gidecektik.o yüzdende bayağı ağladı.
anca yüzünü yıkadık ama ne fayda acayip şişti.tamda dikişinin olduğu yer. geçen sene bu zamanlar yarılmıştı gözünün üstü,dikiş atmışlardı. işte tam orası.seneyi devriyesi hesabı..... of ki ne of, eşim bana bakar niye tutmadın elini bıraktın gibisinden(valla konuşmuyoruz bu durumlarda ama gözlerinden anlıyorum saydıklarını:)),ben perişan oldum zaten...
tabi bu kadar şişince insan korkuyor. hemen uyutmadık eve gelince,oyuncaklarıyla birlikte yıkadık paşayı.sonrada uyudu.uyuyunca da çektim günün yaralı kuzusunu...
mutlu, bir okadar sağlıklı bir hafta bizimle olsun...sevgiler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder