bu aralar biz...

çok koşturuyoruz...
en son öğretmenler gününde kalmışım.o gece eşimin bölümü olarak yemeğe gittik.
eşiminde benimde böyle bir eğlenceye bayağı ihtiyacımız varmış.çok eğlendik.
ertesi gün yeni evli bir çifte ev hayırlamaya gittik.
cumartesi günü annem geldi.torununu özlemiş.bende onu özlemişim.
valla nasıl geldiğini o bile bilememiş.
ankara bir mağazada düşmüş.heryeri çürümüş,mosmor..
ve doktora gitmemiş hala...
bu arada kayınpederde düştü, ayağı burkulmuş, doktor doktor geziyoruz kaç gündür.ayak diye başladık bel fıtığı çıktı bakalım bugün yarın durumun ciddiyeti çıkacak ortaya...
hal böyle olunca babayemiz iki çocuğa bakmak durumunda kaldı. ki tüm erkekler gibi kayınpederde hastayken bir nazlı bir nazlı...
o yüzden kadıncağız yetişemiyor diye ben akşamdan yemek yapıyorum, dorukla birlikte götürüyorum.
bir şekilde yardımcı olmaya çalışıyorum.
pazar günü sakince oturduk zira annem pek rahat gezemiyor her yanı acıyor,
buna rağmen yemekler yaptı birsürü,
anne yemekleri koktu evim,
ben huzurlu, mutlu,yanağında sebepsiz bir gülümsemeyle dalaşır oldum saat ona kadar...
10 treniyle gitti.
doruk "annane ditme ütpen" dedi ama ne çare o da öğretmen, çalışıyor hala...
bana buda yetti 1buçuk günlük anne morali...
canım annem iyiki varsın....