Pazartesi, Şubat 13

dedi;

doruk bu aralar dil konusunda kendi geliştiriyor sanırım.
oyun sarmıyor yavrumu.
hergün birilerini arayalım diyor.anane, dayı, büyükbaba...
hepsi aynı evde diyorum.beraber yaşıyorlar diyorum.
yok ayrı ayrı arıyoruz.tabiki saat 7den sonra:))

büyükbabayla konuşmaya bayılıyoruz.
yazın ayvalığa gitme planları üzerine sohbetler ön planda..
doruk:büyükbaba avvalığa ne tarafa;
büyükbaba:deniztarafı oğlum.
doruk:neye bincez
büyükbaba:arabayla gidelim oğlum.
doruk:yok uçağa binelim.anne baba nissana binsin.anane koşakoşa gelsin:))

akşam yatma vakti.illaki kitap okunur.biz okumazsak o bize kitabı anlatır.sonra karanlık olur.
ama yinede masal yetmemiştir.
doruk:ne hikayesi anlatıcan anne.
anne:ne anlatayım oğlum.
doruk:ahtabot varya, 8 tane kolu varya, balıkları kolunda sallıyor ya,sonrada sebze yiyor ya.karnı doyunca 1 tane kinder yiyor ya.balıklarla oyun oynuyor ya.o hikayesini anlat anne.
anne: ?????????
(çünkü ben bu hikayenin ortasında uyuya kalmış oluyorum.)


akşamları oturuyoruz. babaya hayran oğlum babayla takılıyorlar.durup dururken geliyor yanıma.
ya öpüyor yada özlü sözler söylüyor.
mesala.
doruk:ben yanındayım anne hiç korkma.ben hep yanındayım.babada yanında.korkma tamamı?

yada

doruk:çok meşgulum anne.yanına gelemem.işim var.
anne:ne işin var anneciğim.
doruk:kaka yapıyorum.(hala bezliyiz:))


ve son özlü söz komşumdan geldi.
-ayyyyy sibel göbeğin mayalı hamur gibi kabarmışşşşşşşşşşş!!!!!
dedi.
isyannnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn ediyorummmmm göbişe.git artık:))




Hiç yorum yok: