ilk kez fotoğrafçıya gittin.
koca adam gibi poz verdin.
kreş için vesikalık resimlerinde oldu.
büyüyorsun günden güne..
baban gibi "yemek ne zaman hazır olur anneç" diyorsun.
benim gibi kek yemeğede yapmayada bayılıyorsun.
artık kızgın bakmayı komiklik olarak değil,tamda doğru yerde yapıyorsun.bu iyimi,kötümü ne dersin?
sabahları okula gitmek istemiyorum ağlamaların tam gaz devam.
ama bugün "neden okula gitmek zorundayım"dedin.
zorunluluk olduğunun farkına vardın.ama hala dudakların büzülüyor bu okul konularında...
ben açıklama yaptıkça "bu böyle olmaz","bu fikri sevmedim" diyorsun ya offffffffffff ki ne offfffffff.
zorundayım be kuzum,
ben çalışmak zorundayım,senide eskişehirin sabah ayazında evden çıkarıp okula götürmek zorundayım be annem.
üzgünüm...
6 yorum:
herşey onun tatlı gülümsemesi için...
ben de zorundayım, büyük kızımı 15 aylıktan beri okula gönderiyorum 5 yaşına geldi, küçük kızımı evde bakıcısına bırakıp işe geliyorum. En az bir kaç yıl daha zorundayım, maalesef...
canim ya gercekten zor...bende o kadar zorlandinmi en son isten ayrildim..cocuklarimizin canlari sagolsun, hersey onlar icin...:))
böyle böyle büyüyecek işte:)
zor geliyor çocukluktan çıkmak!
kreşe giden yeğenim ilk günlerden birinde "ne zaman kurtulacağım sabah erken kalkmaktan dediğinde,emekli olunca" diye gülmüştük....
sevgili gökkuşağı pembesi;evet evet o gülümseme için herşey..
sevgili dilek;maalesef zorundayız.senin izin bittimi.buluşsak mesala sabah kahvesinde..
sevgili rozerinin annesi;ah keşke bende yapabilsem...
sevgili cep aynası;emekli olunca ha:)) büyüyecekler inşallah sağlıkla..
sibel , izin bitti maalesef:( bir akşam kahvesinde buluşabiliriz aslında..
Yorum Gönder